كابوس

صبح زود وقتي اولين اشعه هاي خورشيد از پشت پرده نازك اتاقش تابيده شد،

چشمهايش را باز كرد،

با صورت جمع شده‌اش نگاهي به اطرافش كرد

و خوشحال از اينكه خود را توي اتاق و تخت خودش مي‌بينه،

لب‌خند رضايت‌بخشي به پهناي صورت از ته دل زد

و گفت: آخيش همه‌‌اش فقط يك خواب ناآرام بود!

89/4/14

سپيد